De Michelinsterren dalen neer in Maastricht
Op 7 oktober vindt de MICHELIN Guide Ceremony plaats. Dan worden de nieuwe Michelinsterren voor Nederland uitgereikt. Dat gebeurt tijdens de 69ste editie van horecavakbeurs BBB Maastricht – 7 t/m 9 oktober – in MECC Maastricht. In 2013 was Maastricht voor de laatste keer gaststad voor die uitreiking. Wat betekent deze hernieuwde toewijzing voor de komende drie en misschien wel zes jaar? We vroegen het aan vier mensen die zich inzetten om Maastricht en omgeving culinair van de allerbeste kant te laten zien: Ad Veenhof, Silvie Slachter, Jules Goossens en Tamara Weide.
Logische keuze
’De keuze voor Maastricht is niet meer dan logisch’, zegt Ad Veenhof, voorzitter van Maastricht Heuvelland Culinair. ’Maastricht en Zuid-Limburg vormen een absolute topregio op gastronomisch gebied. Van Brut172, De Leuf en Atelier in het Heuvelland tot en met Studio, Tout à Fait en Novo New Dining in Maastricht. Deze en nog veel meer restaurants serveren hemelse en sterrenhemelse gerechten en wijnen.’
Geweldige streekproducten
’Daarbij maken ze veelal gebruik van geweldige streekproducten. Ik doe een willekeurige greep uit het meer dan uitgebreide assortiment. Truffels uit de truffelboomgaard van delicatessenzaak de Eyserhalte in Eys en biologische stroop van Vandewall in Eckelrade. En wat te denken van het internationaal erkende wijndomein De Apostelhoeve in Maastricht? Meer internationaal doorbreken is de ambitie van Maastricht Heuvelland Culinair. Als voorbeeld noem ik vaker de culinaire regio’s rond Sevilla en Kopenhagen. Ik kijk met plezier uit naar de MICHELIN Guide Ceremony. Ter ere van Maastricht en de omliggende regio, maar ook horecavakbeurs BBB Maastricht en MECC Maastricht krijgen hierdoor een extra impuls.’
Kers op de appelmoes
Silvie Slachter is productmanager bij MECC Maastricht en eindverantwoordelijke voor alles wat in- en extern te maken heeft met de Michelinsterren-organisatie als klant. Wat zijn haar wensen sinds ze weet dat er sterren gaan vallen in Maastricht? Net als de nieuwe Groene Michelinsterren voor duurzaam ondernemerschap overigens en de onderscheidingen voor Bib Gourmand-restaurants, restaurants met de beste prijs-kwaliteitverhouding. Silvie: ’Ik weet in elk geval dat de wens van Werner Loens is uitgekomen, die dit jaar afscheid nam als hoofdinspecteur-directeur van Guide Michelin Benelux. Hij zag de terugkeer van het Michelinsterren-evenement naar Maastricht als de kers op de appelmoes, om het maar eens op z’n Van der Valks uit te drukken.’
Mooie springplank
’Maastricht als uitverkoren locatie voor de komende jaren past uitstekend bij de Limburgse voorliefde voor lekker eten en drinken. We hebben in Limburg niet de meeste sterrenrestaurants in vergelijking met sommige andere provincies, maar wel de langste culinaire adem. Dat zit nu eenmaal in onze volksaard. Dat zie je ook aan de vele nieuwe ontwikkelingen, niet alleen in Maastricht. Neem Sittard. Daar komen steeds meer finediningzaken bij. De MICHELIN Gids Ceremonie is ook een mooie springplank om BBB Maastricht zijn allure terug te geven. Als organisator van die beurs heeft MECC Maastricht er de afgelopen jaren veel energie in gestoken om af te komen van de bijnaam die BBB Maastricht een tijdlang had: de Bier en Bitterballen Beurs.’
Proefglaasjes
‘We hebben een nieuwe marketingstrategie opgesteld en de look-and-feel van BBB Maastricht aangepast. Bovendien hebben we een nieuw drankbeleid doorgevoerd. Dit onder meer door gebruik te maken van proefglaasjes. Dat werkt voor alle betrokkenen beter dan bier serveren in een groot La Chouffe-glas. Verder brengen we viermaal per jaar een specifieke behoefte van BBB Maastricht-bezoekers in beeld en richten we daar hun aandacht op. Inspiratie, fine dining en ondernemen over de grens zijn enkele onderwerpen. Door al deze inspanningen zijn we samen met BBB Maastricht inmiddels van een 6 naar een 8 gegaan.’
Nieuwe generatie
Niet alleen BBB Maastricht maakt een nieuwe ontwikkeling door. Hetzelfde geldt voor de eetcultuur in Nederland en heel wat andere landen. ’We hebben te maken met een nieuwe generatie mensen die zo hun eigen verwachtingen hebben als ze uit eten gaan’, verduidelijkt Tamara Weide, business developer toerisme bij LIOF. ’Nog niet zo lang geleden waren vegetariërs en veganisten een uitzondering. Die tijd is voorbij.’
Comfort en efficiëntie
’Daarnaast vinden jongeren de combinatie van comfort en efficiëntie belangrijk. Ze willen net als de oudere generatie goed tafelen, zeker, maar niet urenlang. Ook vullen ze het begrip ’gastvrijheid’ in op hun eigen manier. Ze hebben er bijvoorbeeld geen moeite mee om gebruik te maken van een QR-code, zoals het geval is bij restaurantketen Dadawan. Dat blijkt wel uit de lange wachtrijen. Waar anderen digitaal bestellen zien als iets waar je je zorgen over moet maken, zien zij dat juist als ontzorging.’
Duurzaamheid
’Een duurzame maaltijdbereiding kan rekenen op bijval van een groeiende groep consumenten. Niet alleen van vegetariërs en veganisten. Steeds meer keukens spelen daarop in. Door bijvoorbeeld minder afval te produceren en streekproducten te gebruiken. De transportafstand is dan relatief kort, waardoor de CO2-uitstoot beperkt blijft. De Michelinsterren-organisatie zet met haar Groene Michelinsterren evengoed stappen om gezondheid en duurzaamheid een vastere plek te geven. Al zullen de ganzenlevers, kreeften en kaviaar niet een-twee-drie van de kaart verdwijnen als je kijkt naar het oorspronkelijke karakter van deze organisatie.’
Streekheldenplein
’Maar elke culinaire verduurzamingsstap is er één. LIOF werkt daar ook aan mee. Naar aanleiding van de aanstaande MICHELIN Gids Ceremonie in Maastricht spannen we ons in om de komende jaren meer Groene Michelinsterren naar Limburg te halen. Wat dat betreft is onze provincie nog een groentje zeg maar, want alleen de restaurants Aan Sjuuteeänjd in Schinnen en ONE in Roermond hebben op dit ogenblik zo’n ster. Daarom hebben we onder andere het volgende initiatief ontwikkeld: bezoekers van BBB Maastricht kunnen daar op het zogeheten Streekheldenplein lokale voedselproducenten ontmoeten. Zodat ze meer te weten komen over streekproducten en de meerwaarde daarvan.’
Rapport
’In dat verband verwijs ik ook naar een onlangs verschenen rapport over de horeca- en recreatietrends in 2040. De prognose die uit dat rapport blijkt, laat aan duidelijkheid niets te wensen over: wie in de tussentijd zijn ogen sluit en blijft sluiten voor verduurzaming, doet in 2040 niet meer mee.’
Producten van eigen bodem
Naast circulariteit en vitaliteit is verduurzaming ook een hoofdthema van Regionaal Voedselsysteem Limburg. Deze zelfstandige stichting spant zich sinds de oprichting in 2021 in om gezonde, voedzame producten van eigen bodem in de markt te zetten. En dat tegen een eerlijke en transparante prijs voor alle partijen in de keten. Jules Goossens is programmamanager bij Regionaal Voedselsysteem Limburg. ’Het is onze grote ambitie om ervoor te zorgen dat in 2030 25% van de regionale consumptie bestaat uit regionale producten. Zowel op het gebied van eten en drinken. Nu is dat 2 à 3%.’
Economisch en culinair belang
Op verzoek van LIOF organiseert en faciliteert Regionaal Voedselsysteem Limburg voor het eerst het Streekheldenplein tijdens BBB Maastricht. Jules is hier een van de sprekers. Dit om de werkzaamheden van de stichting meer bekendheid te geven en het economische en culinaire belang daarvan te onderstrepen voor de regio. Jules: ’Dit jaar vindt ook de plenaire bijeenkomst van onze stakeholders plaats op de BBB Maastricht-locatie. Tegelijkertijd spelen we daar in op het initiatief van de Michelinsterren-organisatie om via de uitreiking van de Groene Michelinsterren-meer aandacht te geven aan een duurzame bedrijfsvoering in de horeca. Het gebruik van lokale producten is daar een belangrijk onderdeel van.’
Nieuwe aardappelsoort
Wat zijn voorbeelden van lokale producten met pure ingrediënten? Jules: ’Dat varieert van kersensap en hazelnootpasta tot energierepen en caketaartjes die onder andere worden gebruikt in de topsport en de zorg. Een ander voorbeeld: in samenwerking met Limburgse agrariërs en Wageningen University & Research werken we op dit ogenblik aan de ontwikkeling van een nieuwe aardappelsoort die we in de Limburgse lössgrond willen poten. Meer diversiteit was daarbij een van de uitgangspunten. Maar we willen ook minder afhankelijk zijn van buitenlandse aardappelproducenten om zonder problemen aan de aardappelvraag te kunnen voldoen.’