Struinen door Sphinxkwartier

Ik vertrek vanaf Mosae Forum. Als het koud is in Maastricht, is het hier altijd nog net iets kouder. Het tochtgat tussen de Maas en de Markt. Daar begint mijn wandeling. Gelukkig zijn er genoeg kroegjes om iets lekkers af te halen en op te warmen. Genoeg winkels met etalages om je ogen uit te kijken. Ik ben een hondenbezitter en het voordeel van het hebben van een hond is dat je vaak naar beneden kijkt. Daar is namelijk ook veel te zien. Hier bij Mosae Forum zijn alle Maastrichtse Prinsen Carnaval met hun naam vereeuwigd in de tegels op de straat. 

Iets verder op, op de Markt, roepen wij die prinsen carnaval uit. Of huldigen we ‘onze’ Tom Dumoulin als hij de Giro gewonnen heeft. Hier hebben we 2 keer per week markt met gasten uit de hele Euregio. Hier haalde mijn moeder traditiegetrouw elke vrijdag verse kabeljauwfilet op de beroemde vismarkt. Hier staat het mooiste stadhuis dat er is. Ik ben erin getrouwd. Gebouwd onder architectuur van Pieter Post. De beroemde architect die ook bijvoorbeeld Huis ten Bosch ontwierp. In dit stadhuis brandt het licht altijd door 700 super zuinige led lampen, waaronder 23 kroonluchters. Zodat dit prachtige stadhuis altijd zijn licht over de Markt laat schijnen. Op de Markt staat ook een beeld van Minckeleers met een brandende gasvlam. Maastrichtenaar Minckeleers heeft het gaslicht uitgevonden. Hij heeft Maastricht letterlijk verlicht.

Via de Grote Gracht loop ik samen met mijn hond de Capucijnenstraat in. Leuke plek, zo vlak achter de markt. Aan het einde van de straat ligt de Brandweerkantine. Hier komt toute hip hip Maastricht. Ook heel geschikt met kleine kinderen, die kunnen daar lekker rondrennen. Maar kijk ook eens naar boven. Vaak is er een bijzondere lichtinstallatie te zien op de top van deze, de naam zegt het al, oude brandweerkazerne. Het is een plek waar kunstenaars op hoge toon de wereld komen verbeteren. Of een tentoonstelling komen evalueren die ze in het moderne kunstencentrum Marres hebben gezien. Een tentoonstellingsplek die bijna onopvallend in het midden van dezelfde straat ligt. Als je het niet weet, loop je er zomaar langs. Dat zou zonde zijn want deze plek heeft internationale faam en bovendien kun je er heerlijk eten. In de zomer waan je je vanuit de binnentuin met je bord vol mezze ergens in het zuiden van Europa. 

We lopen door naar het Sphinxkwartier, een stukje Berlijn in Maastricht. Industriële fabrieksarchitectuur als erfgoed van een tijdperk dat inmiddels ver achter ons ligt, maar gelukkig op deze manier zichtbaar is gebleven. Een van de oudste Maastrichtse familiebedrijven, koffiebranderij Blanche Dael, is hier in het Brikkengebouw gehuisvest. Ik houd van koffie. Stiekem wel van de slappe variant die je de hele dag door kunt slurpen. Aan mij is geen Barista verloren gegaan. Des te meer geniet ik van het vakmanschap van de mannen en vrouwen van Blanche Dael. Ze zijn ook beroemd vanwege hun thee. Als ik thee drink dan “de mestreechterdroam thee” van hier. Ze hebben hem geloof ik tegenwoordig “Droam van Mestreech” genoemd. Och, wie kan het schelen. Hij smaakt nog steeds precies hetzelfde. 

Het grootste gebouw van dit stukje Maastricht is het Eifelgebouw. Het stond er al in 1928. De Sphinxfabriek was in dit Eifelgebouw gehuisvest, daar maakten ze wc potten en ander sanitair. Het was het beroemdste bedrijf en de grootste werkgever van Maastricht. Tegenwoordig worden er geen wc potten meer gemaakt, maar is dit beeldbepalende gebouw de thuishaven van een hotel en bioscoop. Maastricht is mooi en ‘sjiek’. Maasticht heeft een historische binnenstad en enorm veel allure. Maar hier in het Sphinxkwartier wordt Maastricht even een wereldstad. Misschien denkt u dat ik overdrijf. Maar ga zelf maar kijken. Stap eens binnen in The Social Hub. Vraag naar de rooftopbar op de bovenste verdieping. En zie dat Maastricht voor geen enkele wereldstad onder doet.

Vanaf The Student Hotel steek ik met mijn hond over naar het Bassin, Maastricht is een stad met pleinen vol uitstraling; de Markt, het Vrijthof, het Onze Lieve Vrouweplein. Het zijn fantastische plekken om te flaneren en te observeren. Zien en gezien worden. Maar wat dacht u van dit “WATERPLEIN”. Een jachthaventje midden in het hart van de stad. Omringd door karakteristieke pakhuizen waar leuke restaurantjes gevestigd zijn. Huur er eens een bootje en bekijk Maastricht vanaf het water. 

Het beste bewaar ik natuurlijk tot het laatst. Ik ben een man van de kunst. En het kloppend hart van cultureel Maastricht ligt net achter het Bassin. Poptempel de Muziekgieterij. Het Paradiso van het zuiden. Daarnaast filmhuis Lumière. Het mooiste filmhuis van Nederland. Bureau Europa om de hoek. Prachtige tentoonstellingen over architectuur. Ik geniet van mijn stad. De mooiste stad van de wereld als u het mij vraagt. En al overdrijf ik misschien lichtelijk, dan weet u inmiddels, dat is ook Maastrichtelijk.