Maastricht door de ogen van journalist Jo Cortenraedt
Je kan hem kennen als voormalig Limburg-correspondent van het NOS-Journaal, redactielid buitenland voor ANP of journalist bij De Telegraaf. Of misschien ken je hem als oprichter, hoofdredacteur en uitgever van Chapeau Magazine. Of vanwege zijn tv-programma’s bij de regionale omroep L1. Jo Cortenraedt is sinds 1976 met recht een allround journalist te noemen. Hij is bovendien nauw betrokken bij Maastrichtse iconen zoals de optredens van André Rieu en de kunstbeurs TEFAF. The European Fine Art Fair (TEFAF) Maastricht is een internationaal bekende toonaangevende kunstbeurs met uiteenlopende kunstwerken van de beste kwaliteit. We spreken Jo Cortenraedt over deze beurs en Maastricht als cultuurstad.
Maak kennis met Jo Cortenraedt
Na zijn afstuderen als journalist in 1976, werkte Jo de eerste 15 jaar in de politieke journalistiek. Hij is gaandeweg zijn interesses gaan verbreden. In 1997 richtte hij zijn magazine Chapeau op, waarin het goede leven in Nederlands en Belgisch Limburg centraal staat. ‘Ik wilde iets anders doen, iets wat nog niet in Nederland was. Ik kwam voor mijn werk vaak in Cannes voor het filmfestival en daar zag ik heel chique regionale bladen zoals we die in Limburg nog niet hadden.’ Verder is Jo altijd betrokken geweest bij de TEFAF en werkte hij al samen met André Rieu toen mensen hem alleen ‘gezellig voor carnaval vonden’. Jo is dol op de cultuur en historie van Maastricht. ‘Zelfs de meest hippe types vinden de oude gebouwen mooi. elk gebouw heeft een verhaal en de stad koestert dat.’ Wanneer Jo niet druk bezig is het culturele en culinaire aanbod in Maastricht te bezoeken en promoten, wroet hij graag met zijn handen in de aarde van zijn tuin.
Kunst in Maastricht
Jo was al vroeg nauw betrokken bij TEFAF. ‘TEFAF en de voorloper, Pictura Kunstbeurs, volg ik al vanaf eind jaren ‘70. De eerste editie van Pictura werd in 1975 opgericht door Maastrichtse handelaren. Tijdens de eerste editie stonden er 20 internationale stands, nu 277. Pictura voegde zich in 1988 samen met een Valkenburgse antiekbeurs om TEFAF te vormen.’ Het succes van deze beurs is volgens Jo de internationale insteek. ‘In Frankrijk, Engeland en Duitsland had je beurzen die veel groter waren, maar die richtten zich op nationaal publiek. De Maastrichtenaren hadden vanaf het begin de ambitie om het internationaal te maken. Tijdens de Eurotop in 1991 kreeg Maastricht ineens internationale naamsbekendheid door het verdrag van Maastricht. Dat heeft elkaar verstrekt en zo trekt TEFAF nog altijd vele internationale bezoekers.’ Over zowel de Eurotop als TEFAF maakte Jo 25 jaar na datum interessante documentaires voor L1 die nog terug te zien zijn.
De favoriete plekken van Jo Cortenraedt
Henric van Veldekeplein
Jo bezoekt graag het Henric van Veldekeplein op zo’n honderd meter van het Vrijthof. Aan het pleintje liggen de fotogenieke Sint Janskerk en de Sint Servaaskerk. In het midden van het plein ligt een bloemenrijk parkje met een beeld van Henric van Veldeke, een middeleeuwse dichter die wordt gezien als de eerste Nederlandstalige dichter. ‘Als je hier staat, voel je de honderden jaren historie. Dit kalme plein is een oase van rust in het drukke centrum,’ volgens Jo. Een plek die goed bij Jo past. ‘Beroepsmatig vind ik het leuk om daar te zijn waar het gebeurt. Privé ben ik meer op zoek naar rust en het echte authentieke lokale gevoel.’
Henric van Veldekeplein
Binnenstad
Boschstraat met Sint-Matthiaskerk
De Sint-Matthiaskerk in de Boschstraat is niet de bekendste kerk van Maastricht, maar wel een van de favoriete kerken van Jo. ‘Dat is misschien ook een beetje toeval. In deze kerk ken ik de pastoor. Hij is eigenwijs, maar ik kan altijd met hem lachen. Tijdens kerst ga ik naar zijn mis en daarna drink ik champagne in zijn huis.’ Jo bewondert ook graag de kunst in het door woonhuizen ingesloten gebouw. Dat kan helaas niet meer, want de pastoor is net met pensioen. ‘Deze kerk is niet groot, maar er hangt heel veel kunst.’ De deuren zijn niet altijd geopend, dus je moet een goed moment afwachten – tijdens of vlak voor een mis - om binnen de muren te kijken. ‘Deze kerk is mijn geheimpje in de stad. Soms is het gewoon eens interessant om van het bekende af te wijken en dat is ook met deze kerk.’
Sint-Matthiaskerk
Boschstraat 99 | Binnenstad
Tip: onderweg van het Henric van Veldekeplein naar de Boschstraat maak je een kleine omweg langs Thiessen Wijnkoopers, waar Jo graag een wijntje drinkt. Voor gastronomisch genieten steekt hij het water en de historische Sint Servaasbrug over naar restaurant Harry’s.
Grote Looiersstraat met Natuurhistorisch Museum
De Grote Looiersstraat is volgens Jo een van de mooiste straten van Maastricht. ‘In die straat ligt een klein museum verscholen waar je je kan laten verrassen. Ik vind vooral de archeologische verzamelingen van het Natuurhistorisch Museum heel indrukwekkend.’ In het museum leer je alles over de natuur van vroeger tot nu. Van dinosaurusskeletten tot landschappen zoals je die nu in Limburg ziet.
Natuurhistorisch Museum
De Bosquetplein 6 | Jekerkwartier
De toekomst van cultuur in Maastricht
Dit jaar blaast Jo 70 kaarsjes uit op zijn verjaardagstaart. Stilzitten doet hij niet, want hij houdt zich onder meer bezig met gastronomische vooruitgang. ‘Ik ben er medeverantwoordelijk voor dat Michelin naar Maastricht komt.’ Hij zit vol ideeën over de culturele toekomst van Maastricht. ‘Misschien kunnen we nu, voordat André Rieu er ooit mee stopt, de winst opsparen en daarmee later evenementen zoals een muziekfestival met als voorbeeld het Salzburger Fest Spiele organiseren.’ Hij ziet ook de potentie van muzikaal talent in opleiding. ‘We hebben hier een aantal fantastische kunst opleidingen, maar als Maastrichtenaar hebben wij geen idee wat men daar doet’.
Jo verheugt zich op het plan dat de Madridse architect voor Landbouwbelang heeft. ‘Een heel doordacht ontwerp dat aansluit bij de architectuur van de stad, maar toch hedendaags is. Dat kan een hele mooie impuls worden.’ Hij heeft grote ambities: 'Er is in Maastricht van alles, maar we zitten nog niet op wereldniveau.’ Toch is er volop groei te zien op cultureel gebied. ‘De Nederlandse Dansdagen is gegroeid van een programma van drie dagen tot een zevendaagse belevenis en ook het Maastricht Gallery Weekend krijgt bijvoorbeeld steeds meer aandacht.’
